Kalmpies aan maar weer eens opstarten

Volgende week komen we voor het eerst weer een keer bij elkaar om te gaan repeteren. Dan hebben we toch zo'n 3 maanden stil gelegen. Maar, zoals we eerder zeiden, zolang het niet kunnen spelen voor een paar maanden het ergste is, hoor je ons niet klagen in deze volledig ontregelde wereld. Gelukkig kunnen we makkelijk anderhalve meter uit elkaar zitten in onze repetitieruimte. Deurtje open houden voor de ventilatie en spelen. Kan ins ons geval. We spelen goeddeels akoestisch, dus niemand heeft er last van als de deur een stukkie open staat. 
En dan gaan we maar weer eens nadenken over hoe we nu verder gaan. Waarschijnlijk zullen we de eerste keer sowieso wel meer ouwehoeren dan spelen want we hebben elkaar vast wel wat te vertellen na 3 maanden denk ik zo. Het eerste "officiële" optreden staat overigens pas gepland voor december. Dan zal de wereld toch wel weer een beetje in zijn normale doen zijn zeker? Hoop van wel. Misschien dat we voor die tijd nog wel wat leuke dingen op kleine schaal kunnen doen, voor kleine groepjes. We hebben eerder huiskamerconcertjes gedaan en die waren altijd superleuk. Alleen moet je nu wel over een behoorlijke huiskamer beschikken om iedereen een plekkie te kunnen geven op veilige afstand. En anders is er vast wel ergens een terras te vinden in de zomer waar we terecht kunnen. Daar is het natuurlijk een stuk makkelijker om veilig afstand te houden. En ik heb begrepen, dat de buitenlucht sowieso een stuk veiliger schijnt te zijn. We gaan het zien. Heb er in ieder geval wel weer zin in. Zo'n gedwongen pauze moet niet te lang duren. Iedereen die ons wel eens heeft zien spelen weet hoe wij over pauzes denken.
Hopelijk tot snel. Doe voorzichtig.